Swoich obu synów karmiłam piersią. Każdego przez prawie 3 lata. Na szczęście dla mnie, dziś nie istnieje coś takiego jak górna granica wieku karmienia piersią. Czas ten, zarówno jak też sam moment odstawienia dzieci od piersi, był TYLKO moją decyzją. Nie stało się to z dnia na dzień. Pewno było mi łatwiej, gdyż z trzylatkiem mogłam już o tym porozmawiać i przygotować go do nadchodzących zmian. Decyzja taka na pewno powinna być dokładnie przemyślana i być podyktowana jedynie potrzebami mamy i dziecka, a nie wynikiem presji otoczenia. Jeśli już zostanie podjęta, trzeba też zastanowić się nad najlepszą metodą, czyli krótko mówiąc najkorzystniejszą dla dziecka i mamy. Odstawienie jest sprawą zupełnie indywidualną i każda mama powinna ją podjąć samodzielnie.
Jak odstawić dziecko od piersi?
Odstawienie dziecka od piersi może przebiegać różnie. Niekiedy to dziecko samo rezygnuje z tego typu karmienia. Może się tak stać np. na skutek gwałtownego rozszerzania diety malucha i zastępowania jego dotychczasowych posiłków pokarmami stałymi. Dojrzałość do pożegnania się z „mleczną drogą” przychodzi jednak w różnym czasie. Jeśli zaś chodzi o mamy, to te albo zmuszone są czasem zakończyć karmienie z dnia na dzień (np. w wyniku choroby czy przyjmowanych leków), albo odstawienie od piersi odbywa się u nich w wyniku dłuższego czasu. Jeśli masz komfort stopniowego odstawiania od piersi, warto by odbywało się ono etapami.
Chciałam tu zwrócić Twoją uwagę na fakt, że odstawianie dziecka od piersi powinno być procesem. I to długotrwałym. Im dłuższym, tym lepiej. Nie jest to na pewno zadanie łatwe, ale należy mieć na uwadze, że odstawienie dziecka od piersi to naturalna kolej rzeczy i coś z czym prędzej czy później każda karmiąca mama będzie musiała się zmierzyć.
Kiedy nie odstawiać dziecka do piersi?
Jest kilka takich momentów, które warto przeczekać i nie rozpoczynać wówczas odstawiania dziecka od piersi. Krótko mówiąc zdecydowana część z takich chwil, to sytuacje stresowe, np.
-szczepienie
-choroba
-ząbkowanie
-szpital
-kontuzje
-czy wszelkie inne przykre momenty i zdarzenia w życiu dziecka.
Zrezygnowałabym też z odstawiania dziecka od piersi w upały. Malutki organizm może mieć wówczas problem ze zmniejszoną ilością płynów.
Jak nie odstawiać dziecka od piersi?
Po pierwsze o czym już wspomniałam, o ile to możliwe, to przede wszystkim należy unikać pośpiechu. Po drugie, zrezygnuj także z pomysłu zostawiania dziecka np. na kilka dni. Nawet jeśli zostawisz je z tatą lub inną równie bliską mu osobą, może się okazać że będzie to dla niego niezwykle ciężki i trudny czas, okraszony godzinami płaczu, ogromnego stresu i smutku. Nie polecam Ci również stosowania silnych środków farmakologicznych na zatrzymanie laktacji. Może nieść to za sobą niepożądane skutki.
Jak więc postępować by proces ten przejść łagodnie?
Odstawianie dziecka od piersi należy zacząć od wyeliminowania jednego karmienia i zastąpienia go np. innym, stałym pokarmem, najlepiej kolorowo, ładnie i zachęcająco podanym. Po upływie minimum tygodnia eliminujemy kolejne, itd. My w pierwszej kolejności ograniczyliśmy karmienia w czasie dnia, a w dalszej kolejności zrezygnowaliśmy z nocnych dokarmień.
W czasie, gdy dziecko zwykle ssało pierś, warto zaproponować mu jakieś nowe atrakcje, które „odciągną” je jakoby od myślenia o karmieniu. Najlepiej by były to nowe, wspólne zajęcia mamy z dzieckiem. Wszystko po to, by zmieniać dotychczasowe schematy.
Z doświadczenia wiem też, że warto wkładać bluzki które ograniczają dziecku łatwy dostęp do piersi. W zależności oczywiście od wieku dziecka, niezwykle istotna okazuje się też rozmowa z nim. Mówienie o tym co się dzieje, spokojne tłumaczenie.
A co gdy pojawią się problemy?
Niestety, dla niektórych dzieci zakończenie „mlecznej drogi” może być nieco trudniejsze. Może się tak stać np. w wyniku nagłego odstawienia malucha od piersi. Jak sobie wtedy radzić?
W okresie odstawiania dziecka od piersi warto ofiarowywać mu jak najwięcej czułości. Karmienie piersią to dla niego bowiem nie tylko zaspokajanie głodu, ale również kontakt z mamą i szansa na bliskość z nią. Dlatego tak ważne jest okazanie dziecku w tym czasie jeszcze więcej cierpliwości, wsparcia, wyrozumiałości i miłości. Spędzaj wówczas o ile to możliwe jak najwięcej czasu z dzieckiem.
Jeśli to nie pomaga warto wspomóc się także sprawdzonymi środkami farmakologicznymi, jak choćby preparat Viburcol, o którym już Ci pisałam (klik), a który posiada w swym składzie jedynie składniki pochodzenia naturalnego.
*fot. pixabay.com
